Türk Romanında Kasaba (1860-1960

birlikte oluşturduğu bütünsel düzen ve ilişki incelenmeye çalışılmıştır. Bu bağlamda mekânın işlevi, metin içinde kazandığı imge ve simgesel kullanımları, “kasaba” unsuru aracılığı ile ortaya konmuştur. Bugüne kadar mekânla ilgili çalışmalar incelendiğinde yapılan çalışmaların, köy ve özellikle şehir üzerine yoğunlaştığı görülmüştür. Bu çalışma ile ihmal edilen kasaba, bir mekân olarak incelenmiş; Türk romanında kasaba konusu ele alınarak kasabanın varlığı ve tarihsel süreç içerisindeki önemi ortaya konmuştur. Böylece bu alandaki boşluğun doldurulması amaçlanmıştır.